Hard Day



I don’t know where to start,
how stop my heart from breaking apart.
I tried to hide it,
to pretend that I’m okay.
But the more I denied it,
the more it pained me anyway.
How easily he let go,
how fast he moved on.
Because I love him, it didn’t matter.
Instead of complaining,
I chose to accept it.

Now I’m here all alone,
asking myself where I went wrong.
trying to accept that’s how he is.
But still here I am, hurting and breaking.
I want to let go and move on,
but still I’m waiting and wondering if he might change,
NOw I wait that my phone might ring,
crossing my fingers that everything is unreal.


တစ္ခါတစ္ေလ



တစ္ေယာက္ တစ္ကမ ၻာမဟုတ္လဲ
ႏွစ္ေယာက္ တေနရာမဆံုႏိုင္ေသးသမွ်
ေ၀းတယ္ နီးတယ္မဆိုသာ …
ေမွ်ာ္လင့္ရင္မွာ တမ္းတတာမို႔
မင္းအနမ္းေတြ
တစ္ခါတစ္ေလ သိပ္လြမ္းမိပါတယ္ …

အတိတ္ရဲ ႔ ေျခရာေတြ ထပ္တူမက်ခဲ့လဲ
ႏွစ္ခါျပန္စီးဆင္းခြင့္မရတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းရဲ ႔
ဦးတည္ရာဟာ
ငါ့ရင္ခြင္မွာသာ ျဖစ္ေစခ်င္တာမို႔
ေရွ ႔ဆက္ရမဲ့ အနာဂတ္ထဲ
မင္းလက္ကိုတြဲ ခရီးဆက္ဖို႔အေရး
အားေမြးရင္းနဲ႔
မင္းအေၾကာင္းေတြ
တစ္ခါတစ္ေလ သိပ္ေတြးမိပါတယ္ …။

မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းလို ျပိဳင္မေနလဲ
ဘ၀ဦးတည္ခ်က္ ျဖာထြက္ရာက မတူညီႏိုင္ေတာ့
သစၥာေတြ မယိုင္လဲသေရြ ႔
ဆံုေတြ႔ခြင့္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔
လျခမ္းေကြးေကြးေလးကုိ ေငးရင္း
မင္းအေ၀းမွာ
တစ္ခါတစ္ေလ သိပ္ေဆြးမိပါတယ္ …။

Do u know how much I miss u? Sometimes I miss u, but that’s ok.

တစ္ဆစ္ခ်ိဳးလမ္း



လမ္းခရီး …
ၾကည့္ေတာ့သာ နီးနီးေလး
အဆီးအတားက ထင္ထားတာထက္ မ်ားတယ္ …။

အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္း …
ေဟာဒီလမ္းမွာ မွားခဲ့တဲ့လူေတြမ်ားလွျပီ တဲ့
ခပ္ေထ့ေထ့ျပံဳးျပီး ကမ ၻာၾကီးက
သူ႔ကိုယ္သူလံုးေၾကာင္း
ေျပာသြားျပန္တယ္ …
ေလာကဓံရဲ ႔လမ္းေတြေပၚ
တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ကမ္းသလို
တစ္ေယာက္ပုခံုး တစ္ေယာက္နင္း
ေက်ာ္ခြလွမ္းတက္သြားတဲ့အခါေတြလဲ ရွိပါရဲ ႔ …

ဘ၀နဲ႔ဆႏၵ
စိတ္လိုလက္ရ
ထပ္တူက်ႏိုင္သူေတြ
ဒီေနရာမွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ထိ ရွိႏိုင္မလဲ …။

မတ္ေစာက္တဲ့ နံရံတို႔ရဲ ႔ အျခားတစ္ဖက္မွာ
ေခ်ာက္ကမ္းပါးက ထင္ထားတာထက္ ပိုနက္သတဲ့ …၊
ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ကို တြယ္ဖက္ရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိရာအရပ္ဆီ ခရီးဆက္တဲ့အခါဆက္ …
လမ္းခုလတ္မွာ ေခ်ာ္ထြက္တဲ့အခါထြက္
မထင္မွတ္တဲ့ … ျပႆနာေတြလဲ တက္တဲ့အခါ တက္ပါရဲ ႔ …

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
ကူညီၾကသလို
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္
မတူညီၾက …
အဲဒါကိုက သဘာ၀ … ပဲလား …

တစ္ရက္မွာ ဆယ္နာရီေလာက္ ပင္ပန္းရံုနဲ႔
လက္နက္ခ်ခ်င္သလိုလို ျဖစ္တဲ့ရက္ေတြမွာ …
အတိတ္က အရိပ္ေတြ
ျပန္မေကာက္ခ်င္ေတာ့သလို
ေရာက္လာမဲ့ မနက္ျဖန္မွာ
လွည့္ျပန္သြားခ်င္တယ္ … …။

ႏို၀င္ဘာ ႏွစ္ဆယ့္သံုး



အမွတ္တမဲ့နဲ႔ ျဖတ္ေျပးသြားတဲ့ ေန႔ရက္မ်ားစြာ
တစ္ရက္ တစ္လ ကိုးလ … ဆယ္လေျမာက္တဲ့
ဒီေန႔နံနက္ခင္းဟာ ငါ့ကို ငံု႔မိုးၾကည့္ျပီး…
တိုးတိုးျငင္သာ သက္ျပင္းဖြဖြအသာခ်
ၾကင္နာစြာ ေျပာျပသြားတယ္ …
သနားစရာမိန္းကေလးရယ္ …
ေ၀ဒနာေတြရမွာစိုးပါတယ္ တဲ့

ေပါ့ရွပ္ရွပ္ ေက်ာ္လႊားသြားတဲ့ စကၠန္႔မ်ားစြာ
တစ္
ႏွစ္
သံုး
ေဟာ … ငါးဆယ့္နဲ႔ငါးမိနစ္တိတိမွာ
ကမ ၻာထက္ကို ၾကယ္တစ္ပြင့္လြင့္၀ဲေၾကြသက္…
ရင္ထဲမွာ လွပ္ခနဲေအးစက္
ႏွင္းစက္ေတြၾကား စိုစြတ္တဲ့မ်က္၀န္းတစ္စံု …
ေနသားမက် လန္႔ျဖန္႔ ငိုယိုလုိ႔
ဟင္ …
ငါ့ေဘးနားက လူသားအားလံုး
ၾကည္ႏူးစြာ ရယ္ျပံဳး
ႏွလံုးသားေတြက ဆိုၾကတယ္ …
Welcome to our world

ႏို၀င္ဘာ …
ဒီဇင္ဘာ … …
ဇန္န၀ါရီ … … …
ကုန္လြန္သြားတဲ့ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ေတြထဲ
တစ္လွမ္းျခင္း တစ္လွမ္းျခင္း
မတတ္တတတ္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္သင္ခဲ့ …
ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ဖို႔အေရး
ေဘးက တြဲဖက္ကူမေပးခဲ့ရ …
လဲက်မယ္ၾကံတာနဲ႔ မနာက်င္ေအာင္
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မဲ့ တံတိုင္းမ်ားက ေနရာတိုင္းမွာ …
အဲ့ဒီလက္ဖ၀ါးေတြကို လြမ္း … …
ေႏြးေထြးတဲ့ အနမ္းေတြကို လြမ္း …
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားတဲ့ ရင္ခြင္ကုိ လြမ္း …
အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေတြကို လြမ္း …
ထမင္းဆီဆမ္းနဲ႔ ေရႊလင္ပန္းကို လြမ္းတယ္ …။

၂၀၀၀
၂၀၀၁
၂၀၀၂
ဘာလိုလိုနဲ႔ ဆယ္စုႏွစ္ေနာက္တစ္ခု ကုန္ဦးေတာ့မယ္ …
စာသင္ေက်ာင္း …
ေခါင္းေလာင္းထိုးသံေတြ
စာေမးပြဲ … ေက်ာင္းစာ … တစ္ႏွစ္တစ္တန္းမွန္မွန္တက္ဖုိ႔အေရး
ေခါင္းထဲမွာ ဒီအေတြးပဲရွိခဲ့ …
ရီပို႔ကဒ္ပိုက္ျပီး အိမ္ျပန္တဲ့လမ္း
ဆီးၾကိဳတဲ့ တစ္ဖက္လပ္အိမ္ …
… … …
ႏွိမ္စျပဳလာတဲ့ ေလာကၾကီးထဲ
ဉာဏ္တိမ္တဲ့ ငါက …
အေတြ႔အၾကံဳမွာ သံုည …
တစ္ခါမွ မရဖူးတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို နာရေကာင္းမွန္းလဲ မသိခဲ့ ...
ပင္လယ္ျပင္ထဲ ေရငတ္ရတဲ့အေၾကာင္းလဲ ေခါင္းထဲမထဲ့တတ္ခဲ့ …
ျပံဳးျမျမ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ဘာကုိမွ အေလးအနက္မေတြးတတ္ခဲ့ …
ဆႏၵရွိတိုင္းျဖစ္မယ္ထင္ခဲ့တဲ့ ဘ၀
ဘယ္ေနရာမွာမွ ထပ္တူမက်ခဲ့ရ …
အဲ့ဒါ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဘ၀တဲ့လား
ဟင္းးးး
ဗလာမဲကလဲ မ်ားလိုက္တာ …။

တစ္ႏွစ္
ႏွစ္ႏွစ္ …
သံုးႏွစ္
ႏို၀င္ဘာေတြက အေျပးအလႊား …
အိုး … စိတ္ညစ္စရာ
လူၾကီးမျဖစ္တစ္ျဖစ္နဲ႔ ေနရတာ ဂြက်တယ္ …

ျပံဳးျပလိုက္
မဲ့ျပလိုက္
မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္
ေျခေဆာင့္လိုက္နဲ႔ …
အလိုမက်တဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြက
ပူဆာတိုင္းမရႏိုင္မွန္း သူ႔အလိုအေလ်ာက္ သိစျပဳလာ …
ၾကည့္ရတာ ဟန္မက် ပန္မက် …
တမ္းတတိုင္းလဲ ျပန္မရႏိုင္ …
အားတင္းကာ ထြက္လာခဲ့ေပမဲ့
စိတ္ထဲကေတာ့
ဟင့္အင္း …
ဘ၀ထဲကလမ္းေတြကို ငါ မနင္းခ်င္ေသးပါဘူးဆို …
အဲ့ဒီႏွစ္ေတြမွာ
လန္႔ဖ်ားဖ်ားသြားတယ္ …။

၂၀၀၇
၂၀၀၈
လုပ္သင့္တာနဲ႔ လုပ္ခ်င္တာ အဲဒီႏွစ္ခုလြန္ဆြဲတဲ့ပြဲမွာ
မေနတတ္မထိုင္တတ္
တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနတဲ့ သကၠရာဇ္ေတြ
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
ဧည့္သည္ဆိုတာ တစ္ျခားသူေတြမွ မဟုတ္တာ
ကိုယ့္အနီးအနားက
မိဘ ေမာင္ႏွမ ခ်စ္သူ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ
ဒါေတြပဲဆိုတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ
ရိပ္မိ … သိရွိခဲ့ရ …
ဒီလိုနဲ႔႔ပဲ ခပ္ဆတ္ဆတ္အရိုက္ခံရမွ
အ … … …
အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာခဲ့တဲ့
ႏို၀င္ဘာည …
အသိုက္ေပ်ာက္တဲ့ ငွက္ငယ္က
အသိုက္ေဆာက္မဲ့ အိပ္မက္ကို မက္တယ္ …။

ႏွစ္ဆယ့္တစ္
ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္
ႏွစ္ဆယ့္သံုး
ေဟာဒီရက္ပဲ …
ခရစ္သကၠရာဇ္ႏွစ္ေထာင့္ကိုးထဲက ဘာအေရာင္မွမဆိုးတဲ့
ႏို၀င္ဘာ ႏွစ္ဆယ့္သံုးဆိုတာ …
တစ္ျခားေန႔ရက္ေတြလိုပဲ
အဲ့ဒီမနက္မွာ အေရွ ႔ဘက္က ေနထြက္…
ကမ ၻာၾကီးကလဲ ခါတိုင္းဒီဂရီအတိုင္း လည္ပတ္
လူေတြကလဲ တစ္ေယာက္ပုခံုးတစ္ေယာက္ နင္းတက္
ငါလဲ ပံုမွန္အတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ …
ေျပာေနက် စကားတစ္ခြန္းပဲ ကိုယ့္ကုိယ္ကို ထပ္ေျပာမယ္ …

ကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းမွာ
တစ္ရံတစ္ခါရြဲ ႔ေစာင္းလဲ
အေၾကာင္းသေဘာအမွန္ၾကည့္ရင္
ေကာင္းေသာ သဏၭာန္ရွိေၾကာင္း
ဘုရားသိရင္ ေတာ္ၿပီ …။


ရင္ေမာအိမ္



ဟိုေရွးငယ္ သံသရာက
မကြာဆုထူး
ပန္ဆင္ခဲ့ဖူးေရာ့သလား
ေရစက္ကယ္ဖန္
ဆံုစည္းမယ္ ၾကံျပန္ေတာ့လဲ
စီစဥ္ပံုေ၀းတယ္ေလး
ေဆြးေစဖို႔ဖန္။

မေမ့ႏိုင္ စြဲပါေပ့
ေတြ႔ႏိုးရယ္ အသြယ္သြယ္မွန္း
တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ ပန္းလွေပါ့
ႏြမ္းေခြလ်ထိုင္
တရားလက္ကိုင္
ေျဖႏိုင္ရယ္ ခက္တယ္ေလး
ပင့္သက္ခ်မွိဳင္။

ေမတၱာထားမိျပန္ေပါ့
ေနာက္မ်ားမွာ
မာယာဉာဏ္ႏွင့္
မူဟန္ေတာ္ မလႊဲပါလင့္
ခ်စ္ေတာ္မူဆဲဟာမုိ႔
တမင္ကို တ တယ္ေလး
အားငယ္လွျပန္။

My Memorial Day at 25th Oct 2009
I love you my buddy!


ရင္၀ွက္ေထာင့္ခ်ိဳး




ရင္မွာျမတ္ႏိုး
တိတ္တခိုးမို႔
သူ သိေအာင္လဲ မေျပာခ်င္။
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမဲ့
ေပးဆပ္မွဳနဲ႔
အတံု႔အလွည့္လဲ မလိုခ်င္။
ဆံုရန္ခက္ခဲ
ေ၀းေနဆဲမို႔
တမ္းတျပီးလဲ မငိုခ်င္။
လြန္ခဲ့အတိတ္
အရိပ္ပမာ ထပ္ျခပ္လိုက္ဆဲ
ေတြးလိုက္တိုင္းျမင္
ပံုရိပ္ထင္သည္
ေမ့ပစ္ဖို႔ရာ…မစြမ္းသာ။
ျပန္လာမည္လား…
ေျခသံမ်ားနဲ႔
ညဥ့္ယံတိုင္းမွာ…တေရးႏိုးသည္… …
ေပ်ာက္ရွသြားခဲ့…အိပ္မက္မ်ားနဲ႔
ေရာင္နီဦးမွာ…သူ ေပၚမလာ
ေမွ်ာ္သူ႔ရင္မွာ ေမာရသည္။

သိုးမည္း



အခက္အခဲကိုအတူေက်ာ္
တစ္ေယာက္လဲရင္ တစ္ေယာက္ထူ…သူငယ္ခ်င္းေတြ ေဖးကူလို႔
ငါတို႔တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ခ်ိတ္ဆက္
အဲ့ဒီခရီးကို ဆက္ခဲ့ၾကတာေလ…

တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့ ကာလ
လူတစ္ေယာက္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔
လံုေလာက္သလား…ဒါပဲ မင္းေျဖပါ…။

ႀကည္လင္တဲ့ စိတ္ထားနဲ႔
ဇ၀နဉာဏ္ရႊင္တဲ့ ငါတို႔အားလံုးရဲ ႔ သူငယ္ခ်င္း
မင္းကိုျမင္ရင္ကို ေပ်ာ္ေနမိတာ…

ေရႀကည္တစ္ေပါက္လို ငါတို႔ဘ၀အေမာေတြကို
ေျပေလ်ာ့ေအးျမေစတဲ့ သူငယ္ခ်င္း
ဂ်ိဳကာေလးလိုပဲ ထင္မွတ္မွား ခ်စ္ခင္ခဲ့တာ…

ကတိေတြအထပ္ထပ္ ငါတို႔ေတြ မေပးျဖစ္ခဲ့လဲ
ေနာက္ေနာင္တစ္ခ်ိန္
မင္းတို႔ငါတို႔တေတြ
ဘယ္ေနရာဘယ္ေဒသေရာက္ေရာက္…
အမွတ္ရေနမွာ ငါတို႔မဆိုလဲ ျမဲတဲ့ သစၥာရယ္ပါ…

မထင္မွတ္ဘဲ မင္းေရာက္လာတဲ့တစ္ခ်ိန္
ေမာ္ၾကြားတဲ့ စရိုက္ဆိုးနဲ႔
ေသာက္စားမူးယစ္ သိကၡာမဲ့စြာ…ေျပာထြက္တဲ့စကား
ေငြေၾကးဆိုတာ မင္းအတြက္ ဘယ္တုန္းကမ်ား
ကစားစရာျဖစ္သြားတာလဲ… …

ယံုၾကည္စရာမေကာင္းတဲ့စကားလံုးမ်ား
ကတိမတည္တဲ့ မင္းႏွဳတ္ခမ္းဖ်ား
ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ခ်ြင္းဂန္းတစ္ခုထက္မပိုတဲ့
မင္းႏွလံုးသား
ဘယ္ေခ်ာင္ဘယ္ၾကားမွာမ်ား
အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ေနသလဲ…

ငါ့ျမင္းငါစိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္ ဆိုျပီး
အယူအဆအလြဲမ်ားစြာကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့
ငါတို႔ရဲ့ သိုးမည္းေရ…
အရင္လို စိတ္ထားမ်ိဳးနဲ႔သာ ျပန္လာခဲ့ပါ…
ႏွဳတ္ကတိဆိုတာလဲ…
တည္ကိုတည္ရမဲ့ စကားတစ္ခြန္းဆိုတာ…
တစ္ခ်ိန္မွာ မင္းနားလည္ရမဲ့ အရာ… …။

ႏွလံုးသားတစ္စံု ရဲ ႔ ဆႏၵ



ျဖဴစင္ေသာ စိတ္ႏွလံုးျဖင့္
အျမတ္ႏိုးဆံုး တြယ္တာမိသမွ်
သူ သိႏိုင္ပါေစ။

အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ ညမ်ားစြာမွာ
ေကာင္းကင္ထက္ ေမာ့ၾကည့္
တစ္မိုးေအာက္ တစ္ေယာက္
သစၥာတည္ … …
ရင္ထဲမွာ သူ… သာလွ်င္ရွိတယ္။

မိုးသားေတြျပာတဲ့ တစ္ေန႔မွာ
သူေရာက္လာမယ္ဆိုလို႔
တိမ္ေတြဖံုးလာရင္
ေယာင္လို႔ေတာင္ ငါမျပံဳးခ်င္ဘူး။

ေလဆိပ္က ထိုင္ခံုေတြက
မသိမသာ ေလွာင္ျပံဳးျပံဳးၾကတယ္ …
မင္းၾကိဳရမယ့္သူ ပါလာျပီလားတဲ့
ဟင့္အင္း …ဒါေတြ မေမးပါနဲ႔ … …
ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲ ငါမသိခ်င္ဘူး…။

ႏွလံုးသားတစ္စံုရဲ ႔ ဆႏၵကို
မလြန္ဆန္ႏိုင္မွေတာ့ အခ်ိန္ကာလေတြ
ဘယ္ေလာက္ရွည္လ်ားလ်ား
သူ အနားေရာက္လာမယ့္ေန႔ထိ
ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အသက္ဆက္တယ္။

မိုးသည္းသည္းထန္ထန္ ရြာခ်တာကို ေငးရင္း … …
ေကာ္ဖီဆိုင္ေထာင့္စားပြဲေလးမွာ
မိုခါတစ္ခြက္ကိုခ်လို႔
ငါတစ္ေယာက္ထဲ … …
အနာဂတ္ကို မရဲတရဲ ေမွ်ာ္ၾကည့္ဖူးတယ္ …။

မျမင္ရတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြက
လူတကာ ေတြးထင္တာထက္
ပိုခိုင္တယ္ …။

Star Online



Warm Embrace of Love
A cup of Café and you
What else I need…

As time passes
I realized that
You and you only dwell in my heart….

May be I fail with sleepless night.
'coz I miss day and night.
so bad to calculate the equation of heart.
Can't integrate this odd number I get.

Miles and miles away from you
Searching your nick online
Scan my eye and you will see that
It’s so hard to calm… … …

လက္ထဲကတိမ္



တိတ္ဆိတ္တဲ့ ညနက္ေတြထဲ
နံရံက မင္းဓါတ္ပံုေလးမွာ
အျပံဳးေလးပြင့္သြားခဲ့ေပါ့ …
လက္ႏွစ္ဖက္ တင္းတင္းပိုက္
ငါ ေငးစိုက္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
လြမ္း … …. … တယ္ ….။

ေပးမယ္မေပးမယ္ မေသခ်ာေပမယ့္
ဒီကဗ်ာေတြ ငါေရးခဲ့တယ္ …
နီးမယ္မနီးမယ္ မေရရာေပမယ့္
ဒါေတြ ငါမေတြးမိဘူး …

အမွန္ကို ၀န္ခံရရင္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ ရွားပါးတဲ့ ဘ၀ထဲ
ဒီအျပံဳးေတြ ေရာက္လာထဲက
ေပ်ာက္ပ်က္သြားဖုိ႔
ငါ အိပ္မက္ေတာင္ မမက္
ဘ၀တစ္သက္တာ သယ္ေဆာင္သြြားဖို႔သာ
စိတ္ကူးတတ္ခဲ့တယ္ …။

တစ္ဇြတ္ထိုးဆန္ခ်င္တဲ့ကို္ယ့္စိတ္နဲ႔ ကိုယ္
ေျပလည္မွဳမရ
လက္ေတြ႔ဆန္တဲ့ လမ္း
စိတ္ကူးယဥ္တဲ့ အနမ္း
ဖမ္းဆုပ္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္
လိုရာဆြဲတဲ့ အေတြး … …
ငါတစ္ေယာက္ထဲ ရန္ျဖစ္ရ
ညီမွ်ျခင္းလဲ ခ်မရပါလား …
စိတ္ေမာတယ္ …။

မခ်ိဳျမတဲ့ ဘ၀အခက္အခဲေတြ
တံခါးမၾကီးက ၀င္လာတိုင္း
အခ်စ္ရယ္ နင္ထြက္မသြားပါနဲ႔
ျပတင္းေပါက္ကို ငါပိတ္ထားမလို႔ပါ …

ရင္ထဲကစကားလုံးေလးမ်ား