တစ္ေယာက္ တစ္ကမ ၻာမဟုတ္လဲ
ႏွစ္ေယာက္ တေနရာမဆံုႏိုင္ေသးသမွ်
ေ၀းတယ္ နီးတယ္မဆိုသာ …
ေမွ်ာ္လင့္ရင္မွာ တမ္းတတာမို႔
မင္းအနမ္းေတြ
တစ္ခါတစ္ေလ သိပ္လြမ္းမိပါတယ္ …
အတိတ္ရဲ ႔ ေျခရာေတြ ထပ္တူမက်ခဲ့လဲ
ႏွစ္ခါျပန္စီးဆင္းခြင့္မရတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းရဲ ႔
ဦးတည္ရာဟာ
ငါ့ရင္ခြင္မွာသာ ျဖစ္ေစခ်င္တာမို႔
ေရွ ႔ဆက္ရမဲ့ အနာဂတ္ထဲ
မင္းလက္ကိုတြဲ ခရီးဆက္ဖို႔အေရး
အားေမြးရင္းနဲ႔
မင္းအေၾကာင္းေတြ
တစ္ခါတစ္ေလ သိပ္ေတြးမိပါတယ္ …။
မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္းလို ျပိဳင္မေနလဲ
ဘ၀ဦးတည္ခ်က္ ျဖာထြက္ရာက မတူညီႏိုင္ေတာ့
သစၥာေတြ မယိုင္လဲသေရြ ႔
ဆံုေတြ႔ခြင့္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔
လျခမ္းေကြးေကြးေလးကုိ ေငးရင္း
မင္းအေ၀းမွာ
တစ္ခါတစ္ေလ သိပ္ေဆြးမိပါတယ္ …။
Do u know how much I miss u? Sometimes I miss u, but that’s ok.
လမ္းခရီး …
ၾကည့္ေတာ့သာ နီးနီးေလး
အဆီးအတားက ထင္ထားတာထက္ မ်ားတယ္ …။
အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္း …
ေဟာဒီလမ္းမွာ မွားခဲ့တဲ့လူေတြမ်ားလွျပီ တဲ့
ခပ္ေထ့ေထ့ျပံဳးျပီး ကမ ၻာၾကီးက
သူ႔ကိုယ္သူလံုးေၾကာင္း
ေျပာသြားျပန္တယ္ …
ေလာကဓံရဲ ႔လမ္းေတြေပၚ
တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ကမ္းသလို
တစ္ေယာက္ပုခံုး တစ္ေယာက္နင္း
ေက်ာ္ခြလွမ္းတက္သြားတဲ့အခါေတြလဲ ရွိပါရဲ ႔ …
ဘ၀နဲ႔ဆႏၵ
စိတ္လိုလက္ရ
ထပ္တူက်ႏိုင္သူေတြ
ဒီေနရာမွာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ထိ ရွိႏိုင္မလဲ …။
မတ္ေစာက္တဲ့ နံရံတို႔ရဲ ႔ အျခားတစ္ဖက္မွာ
ေခ်ာက္ကမ္းပါးက ထင္ထားတာထက္ ပိုနက္သတဲ့ …၊
ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ကို တြယ္ဖက္ရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ရွိရာအရပ္ဆီ ခရီးဆက္တဲ့အခါဆက္ …
လမ္းခုလတ္မွာ ေခ်ာ္ထြက္တဲ့အခါထြက္
မထင္မွတ္တဲ့ … ျပႆနာေတြလဲ တက္တဲ့အခါ တက္ပါရဲ ႔ …
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
ကူညီၾကသလို
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္
မတူညီၾက …
အဲဒါကိုက သဘာ၀ … ပဲလား …
တစ္ရက္မွာ ဆယ္နာရီေလာက္ ပင္ပန္းရံုနဲ႔
လက္နက္ခ်ခ်င္သလိုလို ျဖစ္တဲ့ရက္ေတြမွာ …
အတိတ္က အရိပ္ေတြ
ျပန္မေကာက္ခ်င္ေတာ့သလို
ေရာက္လာမဲ့ မနက္ျဖန္မွာ
လွည့္ျပန္သြားခ်င္တယ္ … …။
